Kjære skrivande menneske: Du veit den førestillinga du har om at du endeleg skal skriva den store romanen? Reisa vekk, få sett deg ned i ro og mak, alle ideane og løysingane som då skal komma trillande som perler på ei snor? Og den kjensla når det ikkje funkar i det heile og du krasjlandar i grøfta så det syng? Gå heller ut og et ein is. God sommar frå Berlin!
– Oda